تمام سینماگران جهان از خود بپرسند:
در تمام تاریخ خواهند توانست اثری همپای لاست تولید کنند؟

چندتا چیز پراکنده بگم فقط... انقدر غرق این اپیزود شدم که هیچیش یادم نیست. واقعاً توش غرق شده بودم. فقط وسطاش اومدم اینو نوشتم که «بزرگی‌های والت چقدر مهوع بود. حالم به هم خورد ازش.» و اینکه «تیکه‌ای که بروس‌لی به شارلوت انداخت؛ وقتی که شارلوت می‌خواست سوار قایق بشه و بره.»

دیگه چی؟... تموم شد... عجب موسیقی‌ای داشت این قسمت‌های آخر... اولین‌بار بود که موسیقیش خیلی رو شده بود. قبلاً به‌ش توجه نمی‌کردم. و اینکه نمی‌خوام تملق لاست رو بگم. اما این قسمت برام به اندازه‌ی قسمت‌های ۴۰دقیقه‌ای طول کشید.
***
[۱۵ شهریور ۱۳۸۷، ۵:۲۰]