نکته‌ی مهم در طنز ساوث‌پارک اینه که در مورد همه‌ی شخصیت‌ها سنت درست کرده و با تناوب خیلی مناسبی سنت‌ها رو به هم می‌زنه. مثلاً این دارویی که بچه‌ها مصرف کرده بودن و آرومشون کرده بود.
از قسمت قبلی این شخصیت تیمی وارد شده. خیلی باحاله. فقط اسم خودش رو داد می‌زنه و تقریباً چیز دیگه‌ای نمی‌گه.
***
[۲۷ آذر ۱۳۸۷، ۲۲:۲۵]