٭­ عشق سگی

جقدر معرکه بود‍! حیف که نشد یک‌ضرب ببینمش. حتماً این فیلم رو باید یک‌نفس دید. داستانش مثل فیلم‌های دیگه‌ی ایناریتو چند‌تکه‌ایه و یک حادثه اون‌ها رو به هم وصل می‌کنه.

۱- پسری که عاشق زنِ برادرشه و برای اینکه بتونه پول فرار رو جور کنه، با سگش توی شرط‌بندی‌ها شرکت می‌کنه.

۲- یک مدل لباس که با یه مرد زن‌داره.

۳- یک مرد ولگرد که تا دو-سوم اول فیلم فقط گاهی تصویرش رو می‌بینیم و نمی‌دونیم ربطش چیه.

عاملی هم که این سه‌تا رو به هم وصل می‌کنه، تصادف ماشین پسر اولی با اون مدل لباسه؛ که بعد ولگرده میاد سگِ پسره رو برمی‌داره از توی ماشین و...

واقعاً شاهکار بود. از ۲۱گرم بهتر بود به نظر من. خلاصه که نباید این فیلم رو از دست داد. آهنگش هم خیلی با فیلم هماهنگه. غم‌انگیزترین صحنه‌ش هم به نظر من جاییه که ولگرده می‌ره توی کیوسک عکاسی و از خودش عکس می‌گیره و می‌ذاره تو آلبوم...
***
[۷ فروردین ۱۳۸۷، ۱۷:۴۰]

Labels: Emilio Echevarría, Gael Garcí­a Bernal, Goya Toledo, الخاندرو گونزالس ایناریتو

6:17 AM
                                                                                                     نظر