خیلی فیلم معمولی‌ای بود به نظر من. یعنی نه داستان آن‌چنان عمیقی داشت، نه از نظر فیلم‌برداری و تکنیک‌های دیگه قابل توجه بود. از اون‌طرف هم که نگاه کنی، نه این‌طوری بود که داستان درپیتی داشته باشه، نه از نظر فیلم‌برداری و این‌جور چیزها بد بود. خلاصه که معمولیِ معمولی بود.
البته شاید داستانش از یه جهت جزو اون‌هایی بود که کمتر به‌شون پرداخته می‌شه. یعنی شوهر همجنس‌گرایی که به همسرش توجه نمی‌کنه و همسرش دنبال عشق و ایناست. حالا این عشق رو توی باغبون سیاه‌پوست خونه‌شون پیدا می‌کنه و به خاطر محدودیت‌های اجتماعی نمی‌تونن با هم باشن.
***
[۲۱ تیر ۱۳۸۶، ۱۵:۴۰]